Gandhi riep mensen op om elke dag te spinnen. Ieder huishouden een spinnenwiel. Elke dag spinnen. Zodat je van eigen draad je eigen stof kunt weven en van je eigen stof je eigen kleding maakt. Zelfredzaamheid, onafhankelijkheid, groeit voort uit een dagelijks moeite doen.
In het verlengde van dit: wat als ieder een schaap zou hoeden, of een akker beplanten met hennep. Dat schaap zouden we zelf scheren en voeden met eten dat we zelf hebben verbouwd. We zouden een feest kunnen vieren op het moment dat de wol loskomt van het schaap. Met de vlokken in onze handen stapten we dan in groot kleurenbad voor een spetterende combinatie van plezier en werk.
Het kan ook zonder spinnenwiel, dat dagelijks kleding maken. Wol hoeft niet te worden gesponnen. We kunnen de techniek van viltmeester Kadir Karcı toepassen. Huseyin Umaysiz weet hoe. Dan maken we er een wekelijkse happening van om onszelf en elkaar met wol op de borst te slaan tot de stof stevig genoeg is om er een vest van te maken.
Huseyin is werkelijk op vilt-onderzoek. Hij bezag de bewegingen van Viltmeester Karci in Koerdisch Turkije met een choreografische blik. Vanuit die herinnering is er een werk aan het ontstaan: Keche (vilt). Dat ontstanende werk kan je gaan zien:
Van 2 tot 9 augustus is hij met Alan Ciwan op onderzoeksresidentie in Berlijn, in Expeditie Metropolis Theater.
Van 11 tot 17 augustus of 18 tot 24 augustus doet Huseyin Umaysiz een viltstofwerkresidentie in Monty, Antwerpen. Daar bereidt hij zich voor op een presentatie die hij in september zal geven tijdens het Image Generator Festival op 25 en 26 september in Kunsthal Extra City Antwerpen.