We hadden het vorige maand over Temple Grandin en haar broodrooster-achtige matrassen-constructie en over hoe druk op de huid ons lijf kalmeert. Ik dacht er nog even op door en besefte maar eens te meer dat vrijwel de gehele ervaring van het leven van doen heeft met mate. Met de mate waarin iets zich voordoet. Zo’n matrassen-apparaat beklemt, maar geeft ook rust. Zwemmen in zee is prettig, tot je te ver gaat. Verveling is saai maar brengt een idee. Een weekje uitrusten slaat om in lusteloosheid. Ervaringen dus, hebben een omslagpunt.
Is dat zo? Er was er eens een koning (een echte – dit is echt gebeurd) die bang was om vergiftigd te worden. Hij liet het er niet bij zitten en trainde zijn lijf tot het immuun was voor alle soorten gif. Elke dag nam hij een slok. De dosis ging omhoog. Het gaat goed! Ik kan er tegen! Toen, op een dag, liepen de zaken zo dat hij per direct en eervol sterven moest. Wat kon hij doen? Hij wendde zich tot zijn kruik, dronk hem leeg. Helaas. Hij zette een paar stappen. En nog een paar. En nog. Even zitten op een bankje. Stond op. Liep naar zijn tent. Niks.
Werkend met de kracht van het omslagpunt, maakten Johannes Bellinkx en Schweigman& iets moois. Verzwaring van het lijf leidt tot lichtheid van het gemoed in Inside Out. De omslag van zwaar naar licht kan je van 28 tot 31 juli meemaken op festival La Strada, in Graz.