Oeganda. het zou vreemd zijn zomaar over je te schrijven, want ik ken je niet. heb slechts in wandelgangen over je gehoord. bij wijze van eerste ontmoeting heb ik wat vragen. voel je vrij ze al dan niet te beantwoorden. als jij iets wil weten van mij dan hoor ik het graag.
Oeganda, waar lig je. wie woont er. hoe hoog ben je. wanneer ben je begonnen. waar heb je last van. houd je je ergens aan vast. wat ruik je. om wie lach je. wat is je vroegste herinnering. hou je van water – zoet of zout? wat heb je weleens iets zien gebeuren waarvan niemand gelooft dat het echt zo was. wat was het. doe je aan wedstrijden? welke kleur staat je goed. heb je je weleens versproken. wat doe je als iemand er vandoor gaat – zoek je of komt het heus wel goed. welke onzin geloof je wel en welke absoluut niet. wat doe je als je het warm hebt – ’laat maar het gaat wel voorbij’ of ga je actief van alles om je heen veranderen. steek je weleens een kaars aan. heb je via zo’n LOI-achtige organisatie leren typen. eet je vlees. sla je muggen dood of vind je dat ze van belang zijn voor het ecosysteem. wat vind je van de geur van perziken. je moet kiezen: bomen of gras. lopen of springen. kijken of weten. omhoog of opzij. markt of supermarkt.
Robert Ssempijja komt uit Oeganda en maakt daar een plek, een residentie voor kunstenaars. De locatie is er, de ervaring, de naam: ERA. Anders dan zo’n plek uit de grond te stampen, kiest Robert voor een organisch ontstaan. Van 2 tot 8 juli organiseert hij ERA roadness, een poëtisch onderzoek naar manieren om te beginnen. Hij smeedt banden met soortgelijke plekken in Oost-Afrika. Van 12 tot 20 juli is hij in Rwanda, op uitnodiging van Cedric Mizero en David Kantinti. Hij bezoekt hun plek: Ikinyugunyugu.