I had no idea I had a special connection to animals when I was little. I liked animals, but I had enough problems just trying to figure out things like why a really small dog isn’t a cat. That was a big crisis in my life. All the dogs I knew were pretty big, and I used to sort them by size. Then the neighbors brought a dachshund, and I was totally confused. I kept saying, “How can it be a dog?” I studied and studied that dachshund, trying to figure it out. Finally I realized that the dachshund had the same kind of nose my golden retriever did, and I got it. Dogs have dog noses.
Temple Grandin & Catherine Johnson – Animals in Translation
Temple Grandin heeft een onderzoekende geest. Mysteries lost ze op. Ze observeert en probeert. Ze ontwikkelde een toestel: een klem met twee matrassen en een hendel die ze zelf bedient. Een soort broodrooster. Wanneer ze zich niet goed voelt, in paniek of woedend, klimt ze in de klem en perst zich stevig vast.
Een flinke hoeveelheid druk op de huid kalmeert de mens. Voor koeien blijkt het al net zo te zijn. Koeien worden rustig als ze dicht tegen elkaar, lijf aan lijf in de kudde staan. Of het is dat we DNA-technisch kuddedieren zijn die af en toe bij elkaar moeten kruipen bij een vuurtje durf ik niet te zeggen, maar feit is dat theater, reflectie en het ervaren van het lijf in het hier en nu goed samengaan. Het gaat bijzonder goed samen in de werken die Johannes Bellinkx en Schweigman& hebben gemaakt over prikkels en prikkelverwerking.
Hun werken zijn deze maand te zien. Binnenste Buiten, Kanteling en Lichtgang staan op Oerol, Terschelling van 13 tot en met 22 juni.