SoAP Space oriented Artistic Practice.

SoAP Maastricht is Matea Bakula, Johannes Bellinkx, Famke Dhont, Christina Flick, Rita Hoofwijk, Breg Horemans, Anna Huizing, Theun Mosk, Salome Mooij, Paulien Oltheten, de nog ongekende kunstenaars, Alice Pons, Jakob Proyer, Olivia Reschofsky, Gert Jan Stam, Nick Steur, Anneke Tonen en Benjamin Vandewalle

SoAP Maastricht is het platform voor het werk van kunstenaars vanuit verschillende disciplines en achtergronden met oog voor diegene en datgene waaraan veelal voorbijgegaan wordt in de publieke ruimte. Op analoge wijze wordt vanuit verschillende disciplines en achtergronden steeds weer een ander perspectief gezocht van waaruit de toeschouwer/deelnemer een eigen beeld creëert. De SoAP-maker onderscheidt zich door de ruimtelijkheid in het werk, het vanzelfsprekend uitwisselen van ervaring en praktijk(en), door een hang naar gezamenlijkheid en een streven naar eigenstandigheid. 

Missie Don’t fit the field, create the field. SoAP wil haar makers stimuleren om innoverende artistieke projecten uit te bouwen en hierbij niet bang te zijn om eventueel tegen de meer conventionele manieren van produceren, presenteren en spreiden aan te lopen. Door een stevige, doch beweeglijke basis te bieden, wil zij elke SoAP-maker in staat stellen die stappen te zetten. De expertise die het SoAP-team in huis heeft, moet zorgen voor enerzijds een veilige en tegelijkertijd een uitdagende omgeving waarin elke maker op zijn eigen tempo mag groeien en waarin falen mogelijk is.

Doelstelling Een belangrijke doelstelling in het werk(en) binnen SoAP is het te allen tijde eigenstandig maken van een kunstenaarspraktijk; dat includeert verschillende tempi, verschillende manieren om naar het organiseren van werk te kijken, telkens gericht op die uiteindelijke eigenstandigheid. Als platform wil het daarbij krachten en middelen inzetten om als nodig af te stappen van de mogelijk meer gangbare project-georiënteerde logica.

We maken werk voor het publiek en met het publiek. Voor zij die er zijn. Al langer in die publieke ruimte. Voor hen die toevallig passeren en even blijven staan kijken. Je wordt als toeschouwer of deelnemer vaak gevraagd om lichamelijk een ervaring te ondergaan, om de manier waarop je ervaart te bevragen. Lijfelijk en geestelijk een ander perspectief te nemen. De artistieke signatuur van de makers die binnen SoAP werk maken, omvat net deze bevragende houding, die altijd gestoeld is op engagement en uitwisseling.

SoAP Maastricht laat zich steeds meer als een ruimte gelden waarin werk inhoudelijk kan bewegen en groeien, waar makers zichzelf en elkaar inspireren, waar lijnen getrokken worden naar mogelijk verwante organisaties. Het organisatiemodel werd gaandeweg gedraaid van een ‘paraplumodel’ (waarbij de beheerlasten stevig op de praktijk drukken) naar een ‘platformmodel’ (waarbij dat wat er aan ondersteuning geboden wordt aan de kunstenaar telkens is verbonden met het onderhanden werk). Zowel artistiek als organisatorisch komt daarmee te allen tijde de nadruk te liggen op het werk van de kunstenaar. 

SoAP Maastricht ontvangt van het Fonds Podiumkunsten een activiteitensubsidie voor de periode 2021-2024. Het kernteam en het bestuur van SoAP onderschrijven de Governance Code Cultuur.