Het werk van Johannes Bellinkx (1978) balanceert op de grens van theater, beeldende kunst en film. Steevast zoekt hij naar een prikkelende manier om vorm en inhoud op elkaar te laten inwerken.
In de periode 2017-2020 versterkte Bellinkx zijn positie als maker, nationaal en internationaal. Reverse was de afgelopen jaren veelvuldig te zien op Europese performing arts festivals. Omdat zijn werk interdisciplinair is, wil Bellinkx ook in het beeldende kunst circuit een plek veroveren.
Als maker zet hij de komende periode in op het verder ontwikkelen en aanscherpen van zijn vormtaal: met meer branie, meer geprononceerd en radicaal werk maken zonder aan gelaagdheid en subtiliteit in te boeten. Het liefst binnen nieuwe samenwerkingen en met makers uit andere disciplines.
Bellinkx werkt op dit moment (22/23), samen met beeldend kunstenaar Daan Brinkmann, aan het Parcel Project, een immersief project over het traject dat een postpakket aflegt.
“Hallo, laat ik me even voorstellen, ik ben een postpakket! Ik besta uit cellulose- en ligninevezels, wat plakband en een vooronderstelling om je spullen heel te houden. Mijn uiterlijk is als een schelp, de innerlijke leegte stelt me in staat om dingen te bevatten. Of het nu sokken of noedels zijn, vibrators of fentanyl: ik zal me insluiten rond praktisch alle consumptiegoederen op de planeet.
Al die tijd was ik maar één klik van je verwijderd. Totdat, abracadabra: ik voor je deur stond. Om bij je te komen rolde, gleed, hobbelde en sprong ik van knooppunt naar knooppunt, door het logistieke doolhof dat onze planeet bedekt als een snoeppapiertje. Tijdens mijn reizen kom ik röntgenscanners tegen, snuffelende hondenneuzen, of een ruwe behandeling als ik pech heb. Soms heb ik blauwe plekken. En als ik eindelijk aankom en al het harde werk is gedaan: eindig ik in de papierbak.
Maar deze keer niet.

Continuüm try-out. Foto van Pedro Morato Gabao

Continuüm try-out. Foto van Pedro Morato Gabao

Publiciteitsbeeld. Foto: Dennis van Tilburg