SoAP

Het werk van Johannes Bellinkx (1978) balanceert op de grens van theater, beeldende kunst en film. Steevast zoekt hij naar een prikkelende manier om vorm en inhoud op elkaar te laten inwerken.

De laatste jaren is Bellinkx bezig zijn positie als maker, nationaal en internationaal te versterken. Reverse was de afgelopen jaren veelvuldig te zien op Europese performing arts festivals.

Bellinkx werkt op dit moment (23/24) aan verschillende projecten: samen met beeldend kunstenaar Daan Brinkmann, aan het Parcel Project, een immersief project over het traject dat een postpakket aflegt. Daarnaast werkt hij samen met Boukje Schweigman aan het project Prikkel, een zintuigelijke tentoonstelling over neurodiversiteit en prikkelverwerking. Deze is nu te bezoeken op Buitenplaats Doornbergh in Maarssen.

Het werk van Rita Hoofwijk (1994) bestaat uit installaties en locatiespecifieke, ruimtelijke interventies. Het zijn tijdelijke omgevingen die, in alle eenvoud, lijken te vragen om een heroverweging van dat wat als onveranderlijk wordt ervaren. In wisselende samenwerkingen verkent ze de mogelijkheden van de (tussen-)ruimtes die haar praktijk definiëren. 

Op dit moment is Rita bezig met Jean. Jean is te bezoeken via de smartphone van de reiziger, in de trein, voor de duur van een reis. Het is geïnspireerd op een manifest van kunstenaar Jean Tinguely, waarin hij oproept onze horloges weg te gooien, de minuten en uren naast ons neer te leggen. 

Met Jean biedt kunstenaar Rita Hoofwijk een service voor een klok-tijdloze reis. Niet het uurwerk, maar de waarneming en ervaring van het constante bewegen staan centraal: de beweging van de trein zelf; van het lichaam; van de in en uitstappende medereizigers; het landschap buiten, de veranderende seizoenen. Jean nodigt uit tot het verliezen van elk tijdsbesef en focust des temeer op de tijdbeleving.

Daarnaast was in de foyer van de Brakke Grond tijdens Beyond the Black Box een preview te vinden van de tweede editie van A series of Suggestions. Deze publicatiereeks is onderdeel van het onderzoekproject The sound of shared Intimacy van Leonie Persyn (Universiteit Gent, S:PAM – Studies in Performing Arts and Media). Elke editie ontvouwt en viert een specifieke samenwerking. In de tweede editie Here (not anywhere) bekijken Leonie Persyn en Rita Hoofwijk wat er gebeurt in de ontmoeting tussen een plaats en een kunstenaar, een kunstenaar en een publiek, en een publiek en een plaats. In een zich ontvouwende dialoog zoeken ze naar wat het betekent om hier te zijn in de artistieke praktijk van Rita Hoofwijk.

Wij zijn MOHA. Onze naam komt uit het Hongaars, het betekent mos. We hebben deze naam gekozen vanuit een verlangen om een ‘mosachtige kwaliteit’ te belichamen die zelfs in de meest onverwachte omstandigheden groeit en uitzet. We zien ons werk als een veerkrachtig levend ecosysteem. MOHA/mos is niet één entiteit en kan daarom niet slechts één vaste definitie hebben. Daarom groeide ons werk uit tot een samensmelting van vele velden: onder meer stedenbouw, antropologie, sociale choreografie, magisch realisme, performance, guerrilla-kunst en activisme.

In het najaar van 2022 begonnen MOHA (Alice, Olivia, Lisanne, Jetske, Zsofia, Marina) het project We live here in de wijk Pottenberg in Maastricht in samenwerking met Cultuurmakers Maastricht, Via Zuid en Woonpunt. Zes buren, zes kunstenaars, zes nieuwsgierige onderzoekers, die een tijdje in de Mammoetflat op de Potteriestraat (gaan) wonen – de Mammoetflat die op de nominatie van sloop staat (nog niet duidelijk wanneer, maar de grote uittrek is al begonnen). Vanaf deze plek onderzoeken zij de rol van ‘care’ in Pottenberg: hoe zorgen mensen voor hun (t)huis en de buurt waarin ze wonen?